เผลอแพร๊บเดียว เดือนมกราคมกำลังจะผ่านไปในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

ได้มีเวลามานั่งคิดทบทวนถึงสิ่งที่ผ่านไปว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างและได้เรียนรู้อะไร

นี่คือ 6 บทเรียนที่สถานการณ์วิกฤตสอนผม

1. นำ้มันแทบไม่มีราคาเมื่อไม่จำเป็น : ช่วงต้นปีที่แล้วขณะล็อคดาว คนไม่สามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้ ความต้องการใช้นำ้มันลดลง ราคาน้ำมันก็ลดลงตามไปด้วย แต่เมื่อสถานการณ์ดีขึ้น ผู้คนเริ่มเดินทางและท่องเที่ยวกันมากขึ้น ราคาน้ำมันก็ปรับขึ้นเป็นเงาตามตัว หลายคนโวยวาย แต่ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไร ก็เป็นธรรมชาติของ Demand กับ Supply
2. คนรู้สึกดีที่ได้ทำงานที่บ้าน : เมื่อวิกฤตมาทำให้รู้ว่าการทำงานจากบ้านก็มีประสิทธิภาพไม่แพ้การไปที่ทำงาน พนักงานหลายคนชักติดใจ ไม่ค่อยอยากกลับไปทำงานที่ออฟฟิศ จริงอยู่ ถึงแม้อยู่บ้านจะเปลืองไฟมากขึ้นอีกนิด แต่ถ้าเทียบกับการที่ไม่ต้องเดินทางผจญรถติดทั้งไปและกลับอย่างแสนสาหัส ก็นับว่าคุ้มค่ามาก
3. โลกรักษาตัวเองได้อย่างรวดเร็ว เมื่อไม่มีมนุษย์ไปย่างกราย : จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าธรรมชาติดีขึ้น ทะเลสะอาดขึ้น ความอุดมสมบูรณ์มีมากขึ้น เมื่อมนุษย์ไม่สามารถไปวุ่นวายกับธรรมชาติได้ เพราะฉะนั้นการล็อคดาวน์จึงไม่ได้มีประโยชน์เพียงแค่ป้องกันโรคระบาด แต่ยังช่วยการฟื้นตัวของธรรมชาติได้อีกด้วย
4. บุคลาการทางการแพทย์มีค่ามาก : ช่วงที่ผ่านมาบุคลาการทางการแพทย์ทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ถ้าโลกขาดคนกลุ่มนี้ไป ขีวิตของพวกเราคงแย่เป็นแน่แท้
5. การรักษาความสะอาดไม่ใช่เรื่องยากเกินไป : เมื่อโควิดมา พวกเราก็สามารถรักษาความสะอาดกันได้มากขึ้น จนกลายมาเป็นนิสัยใหม่ที่สร้างขึ้นในพริบตา เมื่อก่อนคนออกจากห้องน้ำแล้วล้างมือด้วยสบู่ มีน้อยมากเรียกว่านับตัวได้เลยทีเดียว แต่เดี๋ยวนี้การล้างมือวันละหลายๆ รอบกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว
6. ชีวิตบอบบาง โปรดใช้อย่างระมัดระวัง : โควิดทำให้รู้รสความไม่แน่นอนของชีวิต เราไม่สามารถล่วงรู้ได้เลยว่าคนที่เรารักหรือตัวเราเองจะจากโลกนี้ไปวันไหน ความเจ็บป่วยแบบกระทันหันจะมาเยือนมื่อไร เพราะฉะนั้นจงใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ทำทุกวันให้มีค่ามากที่สุดและทำให้ดีที่สุด เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราไหม

ฝากเป็นข้อคิดในวันเริ่มต้นสัปดาห์ครับ

อย่าลืมกดติดตาม LINE OA : Leadership Hacks  สำหรับข่าวสารและอาหารสมองดี