เมื่อวันก่อนลูกสาวผมเขียนใบสมัครซัมเมอร์โปรแกรมที่ Harvard คำถามคือ “คุณจะทำอะไรในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ไม่มีเรียน” If you had a free weekend during the academic year, how would you spend it and why?
ผมอ่านคำตอบของนางสาวเพียงเธอแล้วน่าสนใจ เลยขอเอามาฝากคุณผู้อ่านต้อนรับปีใหม่ 2024 ภาษาอังกฤษของพิน ภาษาไทยของผมนะครับ
To be completely honest, I struggle with answering this seemingly simple question ฉันพบว่าคำถามที่ดูง่ายๆ นี้ ตอบยากจัง
It reminds me, however, of an experience I had the first year I spent in British Columbia แต่มันทำให้คิดย้อนถึงปีแรกของการมาเรียนที่แคนาดา
At my school, there is a practice called Wellness Day Option. Students are given the choice to take a day off from school whenever they feel necessary to maintain mental health โรงเรียนนี้ให้เด็กสามารถเลือกวันที่จะ “ไม่ไปโรงเรียน” ได้ หากจำเป็นเพื่อดูแลสุขภาพทางใจของตัวเอง
What?? This was a wild concept for me as I always held a belief that schoolwork came first and everything else followed. Skipping school seemed like next-level procrastination อะไรนะ? ฉันไม่เคยได้ยินอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย เคยคิดแต่ว่าการไปโรงเรียนสำคัญที่สุด การโดดเรียนเป็นความผิดขั้นร้ายแรง
I was skeptical about exploring this so-called wellness option. But one day near mid-term the workload became heavy to the point of my waking up in the middle of the night worrying about impending deadlines. I was feeling increasingly overwhelmed and noticed myself less able to stay focused in class แต่มีวันหนึ่งช่วงกลางเทอม ฉันรู้สึกว่างานมันช่างเยอะและคั่งค้างเหลือเกิน มากจนกระทั่งฉันเริ่มไม่ไหว ตอนกลางคืนนอนไม่ค่อยหลับ และระหว่างวันก็ไม่มีสมาธิในห้องเรียนเลย
With that, I decided to take a chance. I declared one Wednesday my ‘Wellness Day’ and informed my teachers that I will not be attending classes to regain my wellbeing ฉันจึงตัดสินใจลองใช้ ‘วันดูแลสุขภาพ’ และบอกครูว่าฉันเลือกจะไม่ไปโรงเรียนวันนี้
“You did what?” My parents asked rhetorically over the phone. They too could not understand and were unfamiliar with this concept (Dad later told me that during his time unless there was fever or bleeding, he was going to school). I explained to them the school’s thinking of the option, and my thinking in taking one. พินทำอะไรนะ? คุณพ่อคุณแม่ของฉันถามเสียงหลงมาทางโทรศัพท์ ท่านไม่เข้าใจกันหรอกว่าโรงเรียนให้เด็กเลือกไม่ไปเรียนได้อย่างไร (สมัยพ่อ ถ้าไม่ได้ไข้สูงหรือเลือดออก ไม่มีวันได้ขาดเรียนแน่ๆ) ฉันอธิบายให้ฟังถึงเหตุผล และสุดท้ายท่านก็ยอมรับการตัดสินใจของฉัน
This experience taught me how I would spend a free weekend during the academic year. I would use the time to reflect on myself, my goals, and my overall mental stress. I learned from taking the Wellness Option Day that prioritization matters; my wellbeing matters ฉันเรียนรู้จากเหตุการณ์นี้ว่า ในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ไม่มีเรียน ฉันควรใช้เวลาพิจารณาตัวเอง เป้าหมาย และสุขภาพของตัวเองด้วย ฉันเรียนรู้ทักษะการให้ความสำคัญ และการดูแลสุขภาพเป็นเรื่องสำคัญ
While some might argue that it is ironic to skip school to catch up on school. But to sit in a class covering topics that I was already familiar with could be a less efficient use of my time than spending that same opportunity on learning and optimizing another class’s assignment บางคนอาจบอกว่า มันแปลกที่การโดดเรียนจะช่วยทำให้เรียนได้ดียิ่งขึ้น แต่หากคิดในมุมกลับกัน การเลือกใช้เวลาที่มีทำสิ่งที่จำเป็น และการเลือกไม่ทำในสิ่งที่จำเป็นน้อยกว่า ก็ดูมีเหตุผล
คุณผู้อ่านคิดว่าไงครับ?
