นิสัยไม่ดี ที่ควรทิ้งไป
นิสัยไม่ดี ที่ควรทิ้งไป
เมื่อวันที่ 30 ธันวาคมที่ผ่านมา ผมกับกลุ่มจิตอาสาที่ช่วยงานหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง นำกระเช้าไปสวัสดีปีใหม่และขอพรจากผู้บริหารสูงสุดของหน่วยงาน ตามธรรมเนียมข้าราชการไทย
ก่อนวันนัด ในไลน์กลุ่ม ผู้ประสานงานได้แจ้งให้ผู้ที่ต้องการเข้าร่วมอวยพร ผู้ชายให้แต่งตัวด้วยสูทสากลสีเข้ม เสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาว ส่วนผู้หญิงให้สวมกระโปรงและรองเท้าหุ้มส้น
พอถึงวันนัด ทุกท่านพร้อมเพรียงกันเวลา 14.00 น.เพื่อที่จะเข้าอวยพรผู้ใหญ่ ปรากฎว่ามีสุภาพสตรีท่านหนึ่ง มาด้วยชุดเสื้อลำลองลายดอก สวมกางเกงขายาวแบบชาวเขา เข้ากับบรรยากาศฉลองปีใหม่ แต่ผิดธีมที่ตกลงกันไว้
เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา เธอทำท่าตกใจและร้องอุทานว่า “ต้าย…แต่งตัวมาผิดงาน” หลังจากนั้น อารมณ์เปลี่ยน เธอเริ่มหน้างอ มองหาผู้ประสานงาน แล้วก็เปิดฉาดต่อว่าทันที “ทำไมไม่โทรมาบอกกันบ้างว่าให้แต่งตัวยังไง ดูซิปล่อยให้เป็นตัวประหลาดอยู่คนเดียว”
ผู้ประสานงานตอบว่า “อ้าว ก็โพสในไลน์ไปเมื่อวันก่อนแล้ว ทำไมพี่ไม่อ่าน”
เธอไม่ยอมจบ ต่อล้อต่อเถียงต่อไปว่า “ไลน์เยอะแยะ ตัวก็เล็ก อ่านไม่เห็น ดูไม่ทันหรอก จะให้แต่งตัวยังไงก็โทรมาบอกซิ ไม่ใช่ส่งไลน์แล้วก็แล้วกัน”
จากนั้นบรรยากาศเสีย เธอนั่งหน้างอ ไม่พูดกับใคร ปากก็บ่นงึมงัม พอถึงเวลาต้องไปอวยพรผู้ใหญ่ เธอบอกว่าไม่ไป แต่งตัวไม่ดี เพราะไม่มีใครบอกว่าต้องแต่งตัวยังไง
ผู้อาวุโสท่านหนึ่งเอ่ยปากบอกว่า “ไม่เป็นไร เอาความตั้งใจเป็นหลัก อยากมาอวยพรปีใหม่ ก็ทำใจให้สบาย แล้วไปด้วยกัน”
ระหว่างพิธี เธอยืนหน้างิก พอเจอผู้ใหญ่ที่จะไปอวยพร ก็กล่าวคำขอโทษที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย แล้วโยนความผิดไปให้คนอื่นบอกว่า “ไม่มีใครบอกเลยค่ะว่านัดแนะแต่งตัวกันยังไง”
ด้วยความเมตตา ท่านผู้ใหญ่ที่พวกเราตั้งใจไปอวยพร ก็บอกว่าไม่เป็นไร ตั้งใจมาก็ขอบใจแล้ว
งานจบลงด้วยดี ปิดฉากด้วยสุภาพสตรีท่านนั้น เอ่ยปากขึ้นก่อนแยกย้ายกันกลับว่า “คราวหน้าโทรมาบอกด้วยนะ ไม่ใช่ส่งไลน์อย่างเดียว ทำให้ฉันดูเป็นตัวประหลาดเลย”
ผมได้แค่ดู ไม่ได้พูดอะไร แต่แอบคิดในใจว่า คนแบบนี้ก็มีด้วย
เอาแต่โทษคนอื่น นี่ละมังที่โบราณเรียกว่า “รำไม่ดี โทษปี่โทษกลอง” หรือจะเป็น “เอาความดีใส่ตัว เอาความชั่วโยนให้คนอื่น” กันแน่ ?
นิสัยแย่ๆ แบบนี้ ปีใหม่นี้เลิกซะนะ 😉
สวัสดีปีใหม่ครับ
อย่าลืมกดติดตาม LINE OA : Leadership Hacks สำหรับข่าวสารและอาหารสมองดี